W ostatnim czasie w Polsce jest dość głośno na temat niemoralności seksualnej, a konkretnie na temat homoseksualizmu itp. Ja się jak najbardziej zgadzam z tym, że takie coś jest grzechem gdyż tak naucza Biblia, jednak nie potrafię zrozumieć pewnej wyjątkowej hipokryzji skaranej prawicy i kościołów. Nagle wszyscy zaczęli krzyczeć, że homoseksualizm to niemoralność, grzech itd., ale dlaczego nikt nie krzyczy z tego powodu, że w kioskach, na stacjach benzynowych, a nawet w supermarketach są czasopisma erotyczne czy pornograficzne, że każdy dzieciak może mieć dostęp do pornografii np. przez internet? Nie przeszkadza im to, że na wpół rozebrane tirówki stoją przy drogach i łapią klientów? Nie przeszkadza im to, że przy drogach są bilbordy z fotkami panienek tańczących toples w samych stringach (w prawdzie odwrócone tyłem, ale jednak) na rurkach i reklamujących kluby nocne itp.? Nie przeszkadza im to, że prostytutki reklamują się w internecie, w TV, czy zostawiają ulotki za wycieraczkami samochodów? Nie przeszkadza im to, że prostytucja jest w pewnym sensie legalna, a przynajmniej nikt nie ponosi odpowiedzialności karnej za nierząd? I tak mógłbym jeszcze wymieniać wiele. Nie przypominam sobie, aby pewna partia prawicowa, gdy była u władzy chciała kategorycznie rozwiązać problem prostytucji, pornografii itp. Nie przypominam sobie, aby organizowali marsze i demonstracje przeciwko prostytucji i pornografii. A może dlatego nie robili tego ponieważ sami korzystają z usług prostytutek i oglądają pornosy? Powoływanie się na moralność chrześcijańską podczas walki z homoseksualizmem jest wyjątkową hipokryzją u wielu osób, a zwłaszcza tych ze skrajnej prawicy. Wszystkim tym pseudo-moralnym dedykuję słowa Jezusa:
"Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? Jak możesz mówić swemu bratu: Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku, gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka swego brata." ewangelia św. Łukasza 6.41-42
